ZESPÓŁ DWORSKO-PARKOWY W STRYJNIE
Zespół dworski.
Założony w XVI w. przez Stryjeńskich, obecny z II poł. w XVIII w. Położony na lewym brzegu rzeki Giełczwi, na wzniesieniu, z dwóch stron otoczony stawami. Złożony z dworu zwróconego frontem na wschód do prostopadłej do niego oficyny. Od północy na jego tyłach pozostałości parku oraz budynku gospodarczego na południu. Dwór zbudowany w II poł. XVIII w., powiększony i przebudowany ok. 1880 roku przez architekta Kornelego Gabrielskiego. Późnobarokowy, przekształcony w neobaroku. murowany z cegły, otynkowany, parterowy, częściowo podpiwniczony, z poddaszem przerobionym ok. 1880r. na mieszkalne. oraz obszernymi przybudówkami z tegoż czasu; piętrowym budynkiem od południa i parterowym z pięterkiem od północy. założony na rzucie prostokąta z silnie wysuniętymi do tyłu dwoma ryzalitami bocznymi o zaokrąglonych narożach, oraz prostokątnym ryzalitem od frontu dobudowanym ok. 1880r. zapewne w miejsce dawnego portyku. Wnętrze o układzie dwutraktowym, przebudowane, zewnętrzna dekoracja elewacji przekształcona również ok. 1880r. Dach łamany, czterospadowy, ze starą więźbą, kryty blachą. Po 1945 roku adaptowany na cele szkolne.
Zespół dworsko-parkowy wpisany do rejestru zabytków pod nr A/715.
Założony w XVI w. przez Stryjeńskich, obecny z II poł. w XVIII w. Położony na lewym brzegu rzeki Giełczwi, na wzniesieniu, z dwóch stron otoczony stawami. Złożony z dworu zwróconego frontem na wschód do prostopadłej do niego oficyny. Od północy na jego tyłach pozostałości parku oraz budynku gospodarczego na południu. Dwór zbudowany w II poł. XVIII w., powiększony i przebudowany ok. 1880 roku przez architekta Kornelego Gabrielskiego. Późnobarokowy, przekształcony w neobaroku. murowany z cegły, otynkowany, parterowy, częściowo podpiwniczony, z poddaszem przerobionym ok. 1880r. na mieszkalne. oraz obszernymi przybudówkami z tegoż czasu; piętrowym budynkiem od południa i parterowym z pięterkiem od północy. założony na rzucie prostokąta z silnie wysuniętymi do tyłu dwoma ryzalitami bocznymi o zaokrąglonych narożach, oraz prostokątnym ryzalitem od frontu dobudowanym ok. 1880r. zapewne w miejsce dawnego portyku. Wnętrze o układzie dwutraktowym, przebudowane, zewnętrzna dekoracja elewacji przekształcona również ok. 1880r. Dach łamany, czterospadowy, ze starą więźbą, kryty blachą. Po 1945 roku adaptowany na cele szkolne.
Zespół dworsko-parkowy wpisany do rejestru zabytków pod nr A/715.
Oficyna. Zbudowana w II poł. XVIII w. Murowana z kamienia i cegły, otynkowana. Of frontu parterowa, od tyłu na wysokich suterenach mieszczących rząd pomieszczeń sklepionych kolebkowo z lunetami, na rzucie prostokąta, pięcioosiowa. Wnętrze o układzie dwutraktowym, z dwiema sieniami, ze sklepieniem kolebkowym, w pozostałych pomieszczeniach stropy. Zewnątrz narożniki podparte nowszymi szkarpami. Elewacje podzielone gzymsem kordonowym, gzyms wieńczący profilowany. Dach czterospadowy ze świetlikami, kryty gontem i eternitem.
Budynek gospodarczy. Według tradycji dawna stajnia i wozownia. Zbudowany w I poł. XIX w., przebudowany ok. 1880r. Murowany z kamienia, otynkowany. Parterowy, z piętrową wystawką od frontu, wspartą na dwóch słupach, na rzucie prostokąta.
Budynek gospodarczy. Według tradycji dawna stajnia i wozownia. Zbudowany w I poł. XIX w., przebudowany ok. 1880r. Murowany z kamienia, otynkowany. Parterowy, z piętrową wystawką od frontu, wspartą na dwóch słupach, na rzucie prostokąta.
Wnętrze przekształcone, dach dwuspadowy, kryty eternitem. Zagrody, domy drewniane wznoszone od końca XIX w. do lat 30. XX w.
Park. Pozostałości parku z XVIII - XIX w. Zachowane resztki szpalerów grabowych oraz grupy starodrzewia o układzie krajobrazowym, a ponadto fragmenty rozebranej sztucznej groty. Od frontu zajazd z gazonem.
Park. Pozostałości parku z XVIII - XIX w. Zachowane resztki szpalerów grabowych oraz grupy starodrzewia o układzie krajobrazowym, a ponadto fragmenty rozebranej sztucznej groty. Od frontu zajazd z gazonem.
