W 1952 roku kilku miłośników łowiectwa i przyrody, postanowiło założyć koło łowieckie, co nastąpiło w maju tegoż roku. Koło otrzymało numer 133 i przyjęło nazwę Wojskowe Koło Łowieckie ,,Krogulec” w Lublinie, jako że założycielami byli wojskowi. Koło liczyło wówczas dwunastu członków. Koło dzierżawiło obwody w Lipie, Nieliszu i Rybczewicach.

W tamtych czasach stan zwierzyny drobnej był całkiem dobry. I tak na polowaniu zbiorowym na szaraki w dwanaście strzelb, strzelano około stu pięćdziesięciu tych że, natomiast kuropatw od trzydziestu do pięćdziesięciu na myśliwego. Stan zwierzyny grubej to dziki w obwodzie w Lipie i sarny w Nieliszu. W obwodzie Rybczewice polowań na zwierzynę grubą w tamtym czasie nie odnotowano.

Z czasem na skutek różnych zmian administracyjnych Koło utraciło obwody w Lipie i Nieliszu. W ich miejsce Koło otrzymało obwód na terenie gmin Białopole i Dubienka z bardzo słabym stanem zwierzyny, szczególnie grubej.

W początku lat sześćdziesiątych podjęto zasiedlanie obwodów bażantem z własnych prymitywnych hodowli. Najpierw w Dubience, później w Rybczewicach. W obwodzie Dubienka zaczęto też zasiedlać kuropatwy odłowione w obwodzie Rybczewice.

W tych latach Koło celem ułatwienia dojazdu na polowania oraz transportu różnych materiałów potrzebnych do prowadzenia gospodarki łowieckiej w obwodach, posiadało kolejno samochody Lublin, Nysa, Żuk.

W roku 1972 na skutek reorganizacji w administracji łowieckiej nastąpiła zmiana numeru i nazwy Koła. Koło otrzymało numer 67 i przyjęło nazwę Koło Łowieckie Nr 67,, Krogulec” w Lublinie.

Staraniem Zarządu Koła w 1973 roku, władze Gminy Dubienka przekazały na rzecz Koła połowę budynku po byłej szkole w Stanisławówce. Budynek był w słabym stanie technicznym.

Staraniem kolejnych zarządów, nakładem finansowym Koła, oraz nakładem pracy większości członków Koła został wyremontowany i wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą służy członkom Koła i nie tylko, będąc jego dumą i wyrazem osiągnięć Koła.

Ciekawostką jest że Koło posiadało lokal przy ulicy Narutowicza 48/15 w Lublinie, gdzie znajdowała się siedziba Koła, która na skutek zmian ustrojowych i własnościowych została utracona na przełomie lat osiemdziesiątych/ dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku.

Wskutek racjonalnej gospodarki łowieckiej prowadzonej przez Koło, jak również powstania sprzyjających warunków środowiskowych, stany zwierzyny grubej wzrosły do ilości nie spotykanych nigdy wcześniej. Z jednej strony jest to powodem do dumy i radości, z drugiej skutkuje przysporzeniem kłopotów z likwidacją wyrządzanych przez nią szkód.

Pojawiły się też obce gatunki takie jak jenot, norka amerykańska które z kolei wyrządzają szkody w pogłowiu zwierzyny drobnej.

Co do zwierzyny drobnej to po okresie drastycznego spadku jej ilości, obserwuje się aczkolwiek powolny, to stały wzrost pogłowia. Mają tu niewątpliwie pozytywny wpływ działania Koła, takie jak wzmożony odstrzał drapieżników/ lis, jenot/ jak i prowadzone zasiedlanie takimi gatunkami jak zając, bażant, kuropatwa.

W obwodach dzierżawionych przez Koło zaobserwować można, na razie jako atrakcję takie gatunki chronione jak łoś, bóbr a nawet wilk / sporadycznie ryś, oraz krzyżówki żbika z kotem domowym/.

Koło prowadzi racjonalną gospodarkę łowiecką. Uprawia poletka łowieckie, posiada urządzenia łowieckie takie jak: paśniki, posypy, ambony. Odstrzał zwierzyny dokonywany jest zgodnie z zatwierdzanymi planami łowieckimi. Koło także szacuje i wypłaca należności za szkody wyrządzone przez zwierzyną łowną w uprawach rolnych.

Nowym, poważnym problemem jest pojawienie się afrykańskiego pomoru świń /ASF/, najpierw w obwodzie 184 w Dubience, a następnie w obwodzie 192 w Rybczewicach, który zdziesiątkował populację dzików i utrudnił prowadzenie racjonalnej gospodarki łowieckiej.

Polowania odbywają się z poszanowaniem tradycji łowieckiej, z sygnałami łowieckimi, pokotem, szacunkiem dla upolowanej zwierzyny.

Koło prowadzi także działalność kulturalną i edukacyjną  współpracując ze szkołami i samorządami z terenu nie tylko obwodów dzierżawionych. Ewenementem jest wydawany przez Koło kwartalnik kulturalno- łowiecki ,,Krogulczyk”, który ukazuje się już czternasty rok.

Koło bierze czynny udział w akcji charytatywnej ,,Pomóż dzieciom przetrwać zimę”.

Pięćdziesiątą Rocznicę Powstania Koła myśliwi uhonorowali postawieniem w obwodzie 192 Rybczewice  kamienia z tablicą pamiątkową, oraz kapliczki  Św. Huberta.

Za osiągnięcia w gospodarce łowieckiej, kultywowanie tradycji, zwyczajów, kultury łowieckiej, jej propagowanie wśród społeczeństwa Koło zostało uhonorowane ,,Złotym Medalem Zasługi Łowieckiej” oraz Najwyższym Odznaczeniem Łowieckim ,,Złom” , a kwartalnik ,, Krogulczyk”  za krzewienie kultury łowieckiej Medalem Świętego Huberta ,,Za Zasługi dla Łowiectwa Okręgu Chełmskiego”  ,,Medalem za Zasługi dla Łowiectwa Lubelszczyzny”

W Sześćdziesiątą Rocznicę Powstania, Kołu został przekazany Sztandar ufundowany przez jego Członków. W dniu 4 listopada 2017 roku  o godzinie trzynastej uroczystości jubileuszowe Sześćdziesięciopięciolecia istnienia Koła i Dziesięciolecia pisma ,,Krogulczyk” rozpoczęto Mszą św.  Hubertowską odprawioną  w altanie przy domku myśliwskim w Stanisławówce w asyście Pocztu Sztandarowego Koła, przez Ks. Dziekana proboszcza parafii Dubienka, Piotra Ciećkiewicza. W czasie Mszy św. została poświęcona Kapliczka ku czci Św. Huberta ufundowana przez członków Koła, oraz obraz autorstwa kol. Stanisława Ostańskiego, przedstawiający scenę objawienia Św. Huberta ofiarowany następnie w podzięce za celebrę Mszy Św. Parafii Dubienka.

Kapliczka według projektu kol. Stanisława Ostańskiego została wykonana przez rzeźbiarza Adama Lipę z Siedlisk.

Koło współpracując z samorządami na których terenach dzierżawi obwody łowieckie / i nie tylko/ bierze czynny udział w imprezach kulturalnych organizowanych przez te samorządy. / Smaki Kultur i Dożynki Gminne w Dubience, Jarmark Królewski w Rybczewicach, obchody Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę w Rybczewicach/